بنام خدا و برای خدا

پس از استقرار دولت تدبیر و امید! در سال 92 و ارسال پرونده هسته ای کشور از شورای عالی امنیت ملی به وزارت خارجه، تبلیغات گسترده ای از سوی دولت، مبنی بر حل مشکلات اقتصادی کشور در یک پروسه 100 روزه آغاز شد، ولیکن بعد از گذشت نزدیک 20 ماه از امضاء توافقنامه هسته ای، ملت ایران، به نتیجه قطعی رسیده اند، که از دیگ توافقنامه و مذاکرات هسته ای آبی برای این کشور گرم نخواهد شد، اما چرا دولت از گفتن واقعیات های مذاکرات هسته ای لرزان است؟! چرا با صداقت به مردم گزارش نمی دهند و به پنهان کاری می پردازند؟!

اخیراً مباحثی در خصوص عدم تعهدات نیم بند غرب در اجراء توافقنامه هسته ای مطرح گردیده، که برای دولت اعتدال، که خود را با صاحب تدبیر و عقلانیت می داند!، یک افتضاح بزرگ سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است! و اگر این افتضاح در هر کشوری روی داده بود، تاکنون تعدادی از مقامات مسئول برکنار و یا خود استعفاء می دادند و شجاعانه از مردم عذر خواهی می کردند! اما دولت راستگویان! تلاش دارد با یک فرافکنی، از این معرکه خود را برهاند! آیا موفق می شود؟!

آقای سید مسعود میرکاظمی نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در نطق میان دستوری خود در تاریخ 5 بهمن 93، خبری تأسف باری را مطرح نمودند و آن خبر این بود، که پولهای بلوکه شده ایران بر اساس توافقنامه هسته ای ژنو، با بی تدبیری دولت، از یک حساب بلوکه شده اصلی، دوباره به یک حساب بلوکه شده فرعی منتقل شده است و بانک مرکزی ایران امکان برداشت از آن را نداشته است! اما دولت هیچگاه به مردم واقعیتهای توافقنامه هسته ای را نگفته است!

آقای میرکاظمی گفته است «دولت باید گزارش دهد که چه مقدار از این دارایی‌ها را که از طریق مذاکرات آزاد شده، می‌تواند هزینه کند، دارایی‌ها از یک حساب بلوکه شده، به یک حساب بلوکه شده دیگر منتقل شده است.»

اگر سخنان میرکاظمی را با سخنان سال گذشته آقای سیف رئیس بانک مرکزی و خانم وندی شرمن ، مذاکره کننده ارشد آمریکا قرار دهیم، درخواهیم یافت، که دولت اعتدال، با یک افتضاح بزرگ رویرو شده است!

آقای ولی الله سیف در پاسخ به سئوالی در خصوص چگونگی واریز مبالغ 550000000 دلار طبق توافقنامه ژنو، در اسفند سال 92 پاسخ می دهد: «اصولا حساب ارزی به حساب بانک های داخلی واریز نمی شود و این پول در حساب ارزی ایران در بانک مرکزی سوئیس است ... ایران هر زمان که بخواهد می تواند برای خرید کالاهایی که اشاره شد، از این پول برداشت کند.»

خانم وندی شرمن در خصوص توزیع سبد کالا در سال 92 که آبروی دولت اعتدال را زیر سئوال برد، می گوید: «دولت ایران با پولی که ما به او دادیم بین فقرا غذا توزیع کرد.روحانی قول داده بود این پول در جای دیگری مصرف نشود!»

با عنایت به مطالب فوق، نتیجه گیری از این تحلیل و خبر را به کاربران عزیزی واگذار می نمایم، که بر حقیر منت می گذارند و از وبلاگ "وزنه سیاسی" بازدید می نمایند.

والسلام

بنام خدا و برای خدا

در حالی که این روزها شاهد کاهش شدید قیمت نفت و افزایش عصبانیت آقای روحانی از اقدامات عربستان در این رابطه هستیم، مرگ پادشاه عیاش عربستان، دولت اعتدال را به وسوسه انداخت، تا راهکار جدیدی را برای حل مشکلات اقتصادی کشور، آن هم با "چاشنی دیپلماسی اموات،" تجربه نماید. در این راستا رئیس جمهور کشورمان با ارسال پیام تسلیت و اعزام وزیر خارجه به عربستان، بدنبال تحلیف قلوب و کاهش تولید نفت عربستان را، از جنازه یک وهابی شرابخوار و خونخوار، ضد تشیع طلب می نماید!

متأسفانه رویکرد دولت اعتدال به توانمندی اقتصاد داخلی و اقتصاد مقاومتی نیست و آن را کاملاً رها کرده و بلعکس تمام پتانسیل کشور را، معطوف به التماس در اقتصاد خارجی و در رأس آن، آمریکا متمرکز نموده است و اگر  مذاکرات یک سال و نیم گذشته وزیر خارجه دولت یازدهم را مورد بررسی قرار دهیم، سهم مذاکرات آقای ظریف با دشمن اصلی ایران، یعنی آمریکا، بسیار بالا است و اگر اسم وزارتخانه آقای ظریف را، به وزارت ارتباط با آمریکا تغییر دهیم، برازنده ترین تعریف خواهد بود.

دیگر رئیس جمهور کشورمان سخنی از بازی بُرد – بُرد نمی زند و تاکنون چندین بار به سیاست دولت عربستان در خصوص توطئه کاهش قیمت نفت، حمله ور گردیده است و لذا از "دیگ دیپلماسی با اموات،" برای دولت تدبیر و امید! نصیبی نخواهد بود، زیرا؛ پادشاه جدید آل سعود، در نوکریش نسبت به آمریکا، چیزی از ملک عبدالله معدوم کم ندارد و برای همگان ثابت گردیده که پادشاهان عرب نوعاً عروسکهای خیمه شب بازی آمریکا هستند که هر کدام تاریخ مصرف خاصی دارند.

دولت اعتدال، که بخش قابل توجهی از آن بر اساس شرکت سهامی شکل گرفته و هر وزارتخانه ای سهم جریان یا حزبی می باشد، عملاً ثابت کرده اند، که به اقتصاد مقاومتی اعتقادی ندارد، و همه نمونه عینی آن واردات گسترده از کشور چین در سال 93 است.

آقای روحانی که باور نمی کرد، روزی بر کرسی ریاست جمهوری تکیه بزند!، هیچ راهبردی برای حل مشکلات اقتصادی کشور نداشته و ندارد و نزدیکی هنجارشکنانه با آمریکا و قدم زدن آقای ظریف با جان کری وزیر خارجه آمریکا در خیابانهای ژنو، گویای این است، که دولت یازدهم تمام تخم مرغهای خود را در سبد مذاکرات هسته ای چیده است، هر چند که بخشی از تخم مرغها شکسته و بخشی از جوجه ها مرده به دنیا آمده اند!

دولت آقای روحانی نیک می داند، که کدخدا(آمریکا) در سر بزنگاه ها، که انتخابات مجلس شورای اسلامی یکی از آنها است، دولت اعتدال را تنها نخواهد گذاشت و بعضی از تحریمها را در سال آینده تعلیق خواهد کرد، تا طرفداران دولت یازدهم، که یقیناً با معیارهای آمریکا سازگاری دارند!، بتوانند مجلس شورای اسلامی را به تصرف خود درآورده و پس از آن، مذاکرات دو جانبه، که دیگر هسته ای نخواهد بود، در دستور کار کدخدا قرار خواهد گرفت.آیا اینگونه خواهد شد؟

اگر هوشیار باشیم انقلاب بدست نااهلان و نامحرمان نخواهد افتاد.

والسلام

بنام خدا و برای خدا

در کتاب "انتخابهای سخت" خانم هیلاری کلینتون وزیر خارجه سابق آمریکا در بخش ایران، به نقاط قوت و ضعف دولتهای خاتمی، احمدی نژاد و روحانی پرداخته شده و ضعف دولت خاتمی و روحانی در همکاری و همراهی با دشمن کاملاً مشهود است و از مجموع خاطرات کلینتون می شود به این نتیجه دست یافت که هر گاه دشمن به ضعف شما پی ببرد فشار به شما را افزایش می دهد

خانم کلینتون در خصوص ضعف و ترس دولت خاتمی می نویسد: « سال 1997 که رئیس جمهور عوض شد احساس کردیم به ما چراغ سبز نشان می‌دهند ... در افغانستان با ما همکاری کرد ولی رئیس جمهور آمریکا با فاصله کمی لحن خود با  ایران را تشدید کرد و ایران را محور شرارت نامید ... احساس کردیم باید پیچ تحریم را سفت کنیم چون ایران در موضع ضعف قرار گرفته  است و می‌شود با فشار از آن امتیاز گرفت.

خانم کلینتون در خصوص نقاط قوت دولت احمدی نژاد می نویسد: «در سال 2005 رئیس جمهور دیگر آمد که  ادبیات تندی داشت و ما مجبور شدیم عقب‌نشینی کنیم اما در عین حال از تهدید نظامی دفاع کردیم و سیاست چماق و هویج را ادامه دادیم تا از ما اطاعت کنند؛ در سال 2009 ایران پیشرفت فوق‌العاده‌ای در منطقه کرده بود حزب‌الله و حماس اسرائیل را شکست دادند و به بن‌بست کشاندند و پادشاهان عرب با ترس نظاره‌گر وضعیت منطقه بودند ... وقتی دیدیم ایران قوی شد، اوباما به رهبر ایران نامه نوشت چرا؟چون دیدیم موضع ایران در خاورمیانه قوی و موضع ما ضعیف شد و اگر از مذاکره حرف نمی‌زدیم نمی‌توانستیم تحریم‌ها را تشدید کنیم.»

خانم کلینتون در کتاب انتخابهای سخت خود در رابطه با دولت روحانی می نویسد:« حفاظت کامل از محرمانه بودن (مذاکرات هسته ای) بیش از هر زمان دیگری مهم بود، تا اعتبار شکننده روحانی در داخل (ایران) حفظ شود ...روحانی در ماه آگوست به ریاست‌جمهوری منصوب شد و بلافاصله اظهارات آشتی‌جویانه نسبت به جامعه بین‌المللی را شروع کرد و حتی به مناسبت "روش هشانا" (سال نوی یهودی)، در صفحه توییترش آرزوهای خوبی (خطاب به یهودیان) کرد.»

کاربران عزیز می توانند نظرات خانم کلینتون را در خصوص دولتهای آقایان؛ خاتمی، احمدی نژاد و روحانی را از زبان دشمن ترین دشمنان ایران اسلامی ملاحظه و خود به قضاوت بنشینند.

امروز اگر آقای حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان در جایگاه ریاست شورای عالی امنیت ملی کشور، سخنان ضد امنیتی می گوید و عجیب، خود را هم متخصص امور امنیتی معرفی می کند!، علت آن را باید در استحاله و زندگی اشرافی ایشان جستجو کنیم، زمانی که می گوید؛ دنیا هسته ای بودن ما را پذیرفت و لیکن یک سال بعد بر خلاف حرف گذشته خود اظهار می دارد؛ آرمان ما به سانتریفیوژ وصل نیست؟! و روز دیگر اقتدار و سربلندی کشور را در مانور محمد رسول الله زیر سئوال می برد و می گوید؛ " برخی اقتدار ملی را در برد موشک می‌دانند" و متأسفانه در مذاکرات هسته ای قول می دهند که بر سر توان موشکی هم مذاکره نمایند! آیا خانم کلینتون واقعیت را گفته اند؟!.

والسلام

بنام خدا و برای خدا

جریان افراطی اصلاحات برای تصرف وزارت کشور بخصوص معاون سیاسی وزیر در دولت یازدهم، تحرکات گسترده ای داشته اند تا بتوانند یک فرد افراطی، غیر انقلابی و مخالف اصول اصلی نظام اسلامی را در این مسئولیت مهم بکارگیری نمایند، ولیکن با معرفی آقای مهندس مقیمی به سمت معاونت سیاسی وزارت کشور، امید آنان به یأس مبدل شد، اما پس از رفتن مهندس مقیمی به وزارت کشور، در مرکز کشورمان یعنی استان مرکزی(اراک) عده ای از افرارطیون اصلاح طلب که در دوران استانداری آقای مقیمی به اهداف ضد انقلابی خود، دست نیافته بودند، تلاش گسترده ای را آغاز کرده، تا بتوانند یک فرد افراطی را به سمت استانداری مرکزی به رئیس جمهور و نظام اسلامی تحمیل نمایند.

این جریان افراطی، که بعضاً از احزاب منحله و برانداز حزب مشارکت و مجاهدین انقلاب می باشند، جهت نیل به اهداف پلید سیاسی خود که مخالف توسعه متوازن استان می باشد، پس از برگزاری چندین جلسه، در تاریخ 2 دی 93 افراد مختلفی را برای سمت استانداری مرکزی انتخاب کرده اند، که برخی از این افراد، با اصول و مبانی انقلاب زاویه قابل توجهی دارند!

اگر به کلام امام خمینی(ره) توجه نمائیم که فرمودند: « من در میان شما باشم و یا نباشم، به همه شما وصیت و سفارش مى‏کنم که نگذارید انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان بیفتد.» باید امروز افسوس خورد و گفت، چرا باید کار نظام اسلامی به جایی برسد، که عده ای نااهل و نامحرم که بعضاً دارای سوابق سوئی در استان هستند، جرأت نمایند، جلسه بگذارند و جهت اهداف ماکیاولی خود، برای مردم استان و نظام اسلامی که برآمده از خون شهداء گرانقدر نظام اسلامی است، تصمیم سازی نمایند؟! و بدنبال اجرائی نمودن آن باشند؟!

در این زمانه ای که بهترین فرزندان این ملت، جهت پاسداری از تمامیت نظام اسلامی و اسلام ناب محمدی(ص) جان خود را به کف دست گرفته و خون پاک خود را بذل می نماید تا درخت تنومند نظام اسلامی هر روز قدرتمندتر از گذشته شود، جریان مؤمن و پاسداران واقعی نظام اسلامی، باید وارد صحنه شده و میدان را از نامحرمان و نااهلان بازستانند و عرصه را بر منافقین تنگ نمایند، لذا می طلبد که عمارهای استان مرکزی با انسجام انقلابی خود، وارد میدان شوند و از انقلاب اسلامی و اهداف بلند آن در مقابل جریان نفاق، صیانت نمایند.

والسلام 

بنام خدا و برای خدا

دولت اعتدال با زیر پا گذاشتن آرمانهای فرزندان هسته ای این ملت، عملاً عزت کشور را به حراج گذاشته است.

آقای روحانی پس از توافق با 5+1 به رهبر نظام اسلامی نامه می نویسد:« دستاوردهای قطعی این توافق اولیه، به رسمیت شناخته‌شدن حقوق هسته‌ای ایران و حراست از دستاوردهای هسته‌ای فرزندان این مرز و بوم بوده است ... و فروپاشی سازمان تحریم آغاز شده است و نوید پذیرفتن ایران هسته ای را می دهد و دیگر روز با صدای بلند در اهواز می گوید: «می دانید توافق ژنو یعنی چه؟ یعنی تسلیم قدرتهای بزرگ در برابر ملت بزرگ ایران. و روز دیگر با یک احساس مصنوعی و رمانتیک می گوید: کاسه ترک خورده تحریم را هیچ بندزنی نمی تواند بند بزند و این روزها هم که تأسیسات هسته ای کشورمان را پلمپ کرده اند و زحمات فرزندان هسته ای را به تارج داده اند و چند وعده نسیه دیافت کرده اند، آقای روحانی با صدای ضعیف و لرزانی می گویند: «سانتریفیوژ که آرمان ما نیست.» و ...

 در روز سه شنبه مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با افشاء جدیدی از خیانت دولت اعتدال به کشور، در گزارش جدید خود منتشر و تائید نمود، که؛ « ایران 2 هزار و 720 کیلوگرم اورانیوم UF6  با غنای تا سطح 5 درصد را به پروسه تبدیل در کارخانه پودر U02 به منظور تبدیل به اکسید اورانیوم تزریق کرده است.»

معنی اقدام نابجای دولت ایران این است، که کشورمان در سکوت کامل و به دستور آمریکا، مشغول اکسید نمودن اورانیوم 5 درصد خود، فراتر از تعهدات توافق ژنو می باشد، تا بتواند رضایت کدخدا را جلب و بخش کوچکی از تحریمها را با اجازه کدخدا به حالت تعلیق درآورد! و جشنکی هم برای بدست گرفتن فضای انتخابات مجلس برگزار نمایند.

حال سئوال جدی اینجاست که قدم زدن جان کری و ظریف در خیابانهای ژنو و پالوده خوردن آنان به خاطر اکسید نمودن اورانیوم 5 درصد و 2 درصد ایران بوده است؟ و آیا جای دارد، در زمانی که آمریکا همه گزینه ها را روی میز گذاشته است، آقای ظریف با خنده های بی جا در کنار جان کدی قرار گیرد؟ اف بر این ذلت که برای اقامت چند روزه در آمریکا، همه داشته های این کشور را به حراج می گذارید!

والسلام

بنام خدا و برای خدا

محمدجواد ظریف پس از دیدار با کری وزیر خارجه آمریکا در ژنو، جهت ادامه گفتگو بدنبال ایشان راهی پاریس شد و در آنجا اعلام کرد، که این دیدار به درخواست وزیر خارجه آمریکا صورت گرفته و گفت: «با توجه به اینکه وزیر امور خارجه امریکا هم برای دیدار با وزیر امور خارجه فرانسه به پاریس سفر کرده بود، کری پیشنهاد داد تا مذاکراتی با هم در پاریس انجام داشته باشیم.»

اعمال و رفتار و گفتار آقای ظریف در سفر اخیر خود به ژنو، از عرف دیپلماتیک خارج گردیده و به نظر می رسد، حب و صمیمیتی که در ذات آقای ظریف نسبت به آمریکا وجود داشته با این تفریح و پیاده روی جان کری و ظریف، از پرده برون افتاده و آش دولت اعتدال آنقدر شور شده، که دل مشتاقان را، از این حرکت نابجای آقای ظریف به درد آمده است.

حکایت قدم زدن آقای ظریف با جان کری وزیر خارجه آمریکا در خیابانهای ژنو، همانند شتر مادری است که معلوم نیست در باغ وحش چه می کند!

گفته اند روزی بچه یک شتر از مادرش پرسید: مادر جون چند تا سوال برام پیش آمده است. آیا می تونم ازت بپرسم؟

شتر مادر: حتما عزیزم. چیزی ناراحتت کرده است؟

بچه شتر: چرا ما کوهان داریم؟

شتر مادر: خوب پسرم. ما حیوانات صحرا هستیم. در کوهان آب و غذا ذخیره می کنیم تا در صحرا که چیزی پیدا نمی شود بتوانیم دوام بیاوریم.

بچه شتر: چرا پاهای ما دراز و کف و پای ما گرد است؟

شتر مادر: پسرم. قاعدتا برای راه رفتن در صحرا و تندتر راه رفتن داشتن این نوع دست و پا ضروری است.

بچه شتر: چرا مژه های بلند و زخیم داریم؟ بعضی وقت ها مژه ها جلوی دید من را می گیرد.

شتر مادر: پسرم این مژه های بلند و ضخیم یک نوع پوشش حفاظتی است که چشم ها ما را در مقابل باد و شن های بیابان محافظت می کنند.

بچه شتر: فهمیدم. پس کوهان برای ذخیره کردن آب است برای زمانی که ما در بیابان هستیم. پاهایمان برای راه رفتن در بیابان است و مژه هایمان هم برای محافظت چشمهایمان در برابر باد و شن های بیابان است... .

بچه شتر: فقط یک سوال دیگر دارم... ...

شتر مادر: بپرس عزیزم.

بچه شتر: پس مادرجون، ما در این باغ وحش چه غلطی می کنیم؟

لذا باید نمایندگان مجلس شورای اسلامی از آقای ظریف بپرسند، شما با جان کری در خیابانهای ژنو چه ...

والسلام

بنام خدا و برای خدا

در حالی که آقای حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان با ادبیات چاله میدانی و اهانتهای مختلف با منتقدین مؤمن به اسلام و انقلاب سخن می گوید، ولیکن در مقابل کدخدای خود ساخته!، آرام و مؤدب است و این تواضع بیجا در برابر شیطان بزرگ، باعث شده که دشمن هر روز به شکلی نظام اسلامی را مورد انواع تهدیدات نظامی و غیر نظامی قرار دهد.

در این راستا آقای اوباما در سخنرانی مورخه 30 دی 93 در باره کشورمان می گوید: «درباره ایران، دیپلماسی ما کارگر افتاده است و ما در آنجا برای اولین بار در طول دهه اخیر پیشرفت برنامه هسته‌ای این کشور را متوقف کرده و ذخائر مواد هسته‌ای آن را کاهش داده‌ایم.»

رئیس جمهور آمریکا در ادامه گفت: « من تمامی گزینه‌ها را برای جلوگیری از یک ایران هسته‌ای روی میز نگاه می‌دارم ... مردم آمریکا از ما انتظار دارند تنها به عنوان گزینه آخر به سراغ جنگ برویم.»

رمز سکوت و انزوای رئیس جمهور کشورمان در مقابل یاوه گویی و تهدیدات مکرر اوباما در چیست؟ در زمانی که رو در رو با عوامل آمریکا و حتی خود آمریکا، در سوریه، عراق و لبنان ایستاده ایم و هر روز بهترین سرداران و جوانان این مرزو بوم جان خود را نثار اقتدار و اهداف بلند اسلام ناب محمدی(ٌص) می نمایند، پسندیده نیست، رئیس جمهورمان اینچنین منزوی باشد؟! آیا مشاورانی ترسو و بزدل، اطراف آقای روحانی حلقه زده اند؟! شاید، پدرخوانده دولت، اجازه استفاده از کلید اصلی را، که عزت و حکمت نظام اسلامی در آن نهفته است، را به دولت تدبیر نمی دهد؟! و اینچنین است که دولت اعتدال، در برابر غرب، زبانی الکن و همراه با ترس دارد!

می شود ادعا کرد، بیش از 98 درصد تحصیل کردگان در غرب، دارای روحیه لیبرالی غرب هستند و رئیس جمهور کشورمان هم، از این دایره 98 درصدی خارج نیست!، هر چند حقوقدان بودن آقای روحانی، در پرده ابهام قرار دارد، زیرا در توافق هسته ای با غرب، در سال 1382 حقوقدان بودن ایشان به نفع ایران به اثبات نرسید و در توافقنامه سال 92 هم، آقای روحانی با طرح بازی بُرد - بُرد، فقط امتیاز نسیه نصیب ایران نمود و پلمپ تأسیسات هسته ای کشور، از شاهکارهای بزرگ حقوقی رئیس جمهور کشورمان محسوب می شود! آیا با این سابقه غیر قابل حقوقی!، می شود حقوقدان بودن آقای روحانی را باور کرد؟!

پس رمز سکوت و انفعال رئیس جمهور ایران در مقابل رئیس جمهور آمریکا را، باید در نتیجه تحصیل در انگلستان، زندگی اشرافی، همراه با تفکر روشنفکری لیبرال غرب و مشاورانی بُزدل و ترسو جستحو نمود.

والسلام      

بنام خدا و برای خدا

بلاخره یک نفر پیدا شد و علت محرمانه بودن مذاکرات و توافقنامه هسته ای را برملا کرد. خانم هیلاری کلینتون وزیر خارجه سابق آمریکا در کتاب خاطرات خود به نام "انتخابهای سخت"، می نویسد:« حفاظت کامل از محرمانه بودن [مذاکرات] بیش از هر زمان دیگری مهم بود، تا اعتبار شکننده روحانی در داخل [ایران] حفظ شود.»

بیش از یک سال از مذاکرات و توافقنامه هسته ای می گذرد، اما مسئولین مذاکره کننده ایرانی اصرار دارند که متن توافقنامه و مذاکرات محرمانه است و حتی وزیر خارجه کشورمان آقای ظریف در مقابل نمایندگان مجلس شورای اسلامی واکنش نشان داد و گفت: "اگر استیضاح هم شوم باز هم جزئیات مذاکرات را بیان نخواهم کرد."

وقتی کلیات توافقنامه ژنو را بررسی می نمایم و به امتیازهای فراوانی که طرف ایرانی به آمریکا، در مقابل چند وعده نسیه داده، نظری می افکنیم، درمی یابیم که مذاکرات و توافقنامه هسته ای، برای طرف غربی یک پیروزی بزرگ در دنیای دیپلماسی محسوب می شود و لذا محرمانه بودن مذاکرات با توجه به دستاوردهایی که آمریکا داشته، منطقی به نظر نمی رسد، لکن برای طرف ایرانی، که تنها یک وعده نسیه دریافت نموده، غیر مفید و زیانبار است و تنها محرمانه بودن توافقنامه، بر اساس نظریه خانم کلینتون، یک ژست سیاسی و اعتبار، برای رئیس جمهور ایران می باشد. 

خانم کلینتون در خصوص چگونگی توافق با ایران می نویسد: «ادامه غنی‌سازی حتی در سطحی پایین، برای روحانی یک پوشش مهم سیاسی محسوب می‌شد، اما اسرائیلی‌ها و دیگران معتقد بودند چنین امتیازی، سنتی خطرناک را به جا خواهد گذاشت. مسئله دیگری هم وجود داشت: تحریم‌ها چه اندازه باید کاهش پیدا می‌کرد؟ در این‌باره هم برخی معتقد بودند نباید هیچ‌گونه عقب‌نشینی کنیم، مگر این‌که ایران گام‌هایی برگشت‌ناپذیر و قابل اثبات در جهت از بین بردن برنامه هسته‌ایش بردارد.»

آیا دولت راستگویان! در خصوص توافقنامه و مذاکرات هسته ای، صادقانه سخن گفته است؟! جواب این سئوال منفی است، زیرا، محتوای خاطرات خانم کلینتون گویای این است، که دولت اعتدال، بازی بُرد – بُرد را در عمل باخته و در نزد ملت و رهبری، سرافکنده است و لذا تلاش دارند، با نفاق و تزویر پیچیده، روح حماسی ملت فهیم ایران را با برگزاری مناظره ها و همایشهای مدیریت شده، خاموش نمایند و مردم را از محتوای توافقنامه ذلت بار ژنو به اسم محرمانه بودن، در بی خبری محض نگه دارند!

عجب دولتی! عجب تدبیری! عجب عقلانیتی! کاش پدر خوانده دولت برای دست پروردگان خود، مقداری اسپند دود نماید، تا اینان از گزند دشمنان! مصون گردند! البته در دیدگاه آقای ظریف الممالک، که  تدبیر و سیاست را در آمریکا آموخته و در خیابانهای ژنو با جان کری به گردش می پردازد، دشمنی با آمریکا، بی معنی خواهد بود!

والسلام   

بنام خدا و برای خدا

در 24دی 92 وقتی رئیس جمهور کشورمان به اهواز سفر کرد و با مردم آن دیار سخن می گفت، سئوال و جوابی را که به قول آمریکائیها خوراک داخلی داشت مطرح کرد که شنیدن آن پس از گذشت یک سال، جالب به نظر می رسد آقای روحانی که در آن سفر، که به شدت احساسی شده بود، گفت: «می دانید توافق ژنو یعنی چه؟ یعنی تسلیم قدرتهای بزرگ در برابر ملت بزرگ ایران ... یعنی شکستن سد تحریم که بر ملت عزیز و صلح دوست ایران تحمیل شده بود.»

امروز که بیش ار یک سال از آن سخنان احساسی می گذرد، نه تنها هیچ قدرتی تسلیم ملت ایران نشد و سد تحریمی شکسته نگردید، بلکه رکود اقتصادی شدیدتر و پول ملی بی ارزش تر شد و تدبیر و عقلانیت در برابر نجابت ملت سرافکنده و همچنان اصرار دارد که باید با کدخدا به گفتگو نشست و آمریکا را راضی کرد!

چقدر زیبا خواهد بود، اگر صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران، بدور از جنجالهای دولت اعتدال، دوربین و میکرفون خود را بردارد و در جمع مردم حاضر شود و این سئوال رئیس جمهور را از مردم بپرسند ؛ "می دانید توافق ژنو یعنی چه؟!" و جواب مردم این خواهد بود، که توافق ژنو بیش از چند شعار دهان پرکن و وعده های نسیه و تبلیغات عوام فریبانه و دادن امتیازهای فراوان به دشمن، هیچ اثر مثبتی در اقتصاد کشور نداشت!

زیبا تر از مصاحبه با مردم این است، که صدا و سیما، در صورت اذن رئیس جمهور، به سراغ ایشان بروند و سئوال سال 92 ایشان را از خودشان بپرسند که "می دانید توافق ژنو یعنی چه؟!" و قطعاً اگر رئیس جمهور با صداقت به سئوال خود پاسخ دهد، جواب این است؛ "که بیش از 19 ماه، آب در هاون کوبیدم و کدخدا راضی نشد و تحریمی برداشته نشد و نتوانستم به پیمان خود با مردم عمل نمایم" و بازی بُرد – بُرد را باختم.

در این قسمت از مصاحبه اگر آقای روحانی نترسند، لازم است از مردم به خاطر عدم پایبندی به اقتصاد مقاومتی عذر خواهی نماید!" و اگر بترسد! نه تنها در جلوی دوربین رسانه ملی عذرخواهی نمی کند، بلکه می گوید: «عده‌ای شعار می‌دهند، ولی بزدل سیاسی هستند. هر وقت که مذاکره می شود عده ای می‌گویند که ما می‌لرزیم؛ خب به جهنم، بروید یک جایی که نلرزید.»

همه واقفند و می دانند که رئیس جمهور، چرا کلید دیگری از جیب مبارک درآورند و بحث غیر عقلانی "همه پرسی قانون اساسی" را کلید زدند!، علت آن را در رسانه های همراه و حامی دولت اعتدال میشود مشاهده کرد. دولت و این رسانه ها برای سرپوش گذاشتن به ناکارآمدی در عرصه اقتصادی و دیپلماسی هسته ای و با هدف ایجاد انحرف در افکار عمومی، نسبت به عملکرد نامطلوب دولت، اقدام به پروپاگاندا سازی و طرح "همه پرسی قانون اساسی" نموده اند، تا شاید مفری یابند و بازی بُرد - بُرد خود را که باخت دولت اعتدال از روز اول قطعی بوده است را، در بازی همه پرسی خیالی دنبال نمایند!

مگر آقای روحانی نمی دانند! که 529 روز از وعده هایش با مردم گذشته است؟! نکند فکر می کند که هنوز 100 روز تمام نشده است! می گویند؛ فردی در یک سالن مشغول سخنرانی بود و نطقش طولانی شد و ضمن آن، ناطق مرتب به ساعت خود نگاه می کرد و به سخنرانی ادامه می داد، بلاخره یکی از حضار بلند شد و به سخنران گفت: معذرت می خواهم، آن چیزی که به دستتان بسته اید، ساعت است یا تقویم؟!

والسلام

بنام خدا و برای خدا

در حالی که 60 روز دیگر به پایان سال می رسیم، اما دولت اعتدال در خصوص عملیاتی نمودن نام سال، "اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی" که در پیام نوروزی مقام معظم رهبری مطرح گردید، هیچ پاسخ مستدل و قابل قبولی در نزد ملت فهیم ایران ندارد. در روزگاری که تحریمهای غرب و شورای امنیت فشارهای طاقت فرسائی به مردم و اقتصاد کشور وارد نموده، دولت هیچ تدبیری در اجرائی کردن اقتصاد مقاومتی نداشت و تنها به چند شعار و فریب افکار عمومی، بسنده کرد.

تفکر اقتصاد مقاومتی و تکیه بر توانمندیهای داخلی یگانه راه علاج مبارزه با تحریم بود که دولت با بی تدبیری تمام، آن را در ریل مذاکره با آمریکا قرار داد و بیش از 19 ماه است، که هیچ اقدام مفیدی علی رغم دادن امتیازهای فراوان، در مذاکرات هسته ای بدست نیاورد و این مذاکرات که فاقد عقلانیت و تدبیر بود، باعث گردید کشور هر روز به رکود اقتصادی عمیق تر دچار گردد و دولتی که خود را مدعی ایجاد امید در زمان تبلیغات انتخاباتی ریاست جمهوری معرفی می نمود، امروز، به عنوان بزرگترین منشأ ناامیدی در اقتصاد و فرهنگ عمومی مردم گردیده است.

دولت اعتدال که در تحقق مهمترین خواسته های مردم، یعنی اقتصاد و فرهنگ، ناتوان و بی تدبیر است، تلاش دارد، که ضعف مفرط خود را، با پروپاگانداسازی، حمایت از افراطیون، حمله به منتقدین و نیروهای انقلابی و سفرهای تقلیدی و نمایشی استانی، پنهان نماید!

شاید بشود گفت، که آخرین بی تدبیری دولت اعتدال در روز سفر آقای ظریف به ژنو و در آستانه دیدار با آقای جان کری وزیر خارجه آمریکا دیده شد، که آقای روحانی که خود را حقوقدان  و متخصص امور امنیتی معرفی نموده، زیر پای آقای ظریف را با این جمله صابون زد و گفت: «راه را برای برداشتن کامل تحریم‌ها ادامه خواهیم داد.»

این چه راه و مسیری است که دشمن تهدید می کند، ولی شما اصرار به رفتن در مسیر اشتباه و خوشبینی به دشمن ملت را دارید! و از توطئه دشمنان غافلید!

دولت اعتدال با عوض کردن ریل اقتصاد مقاومتی و دلخوش بودن به مذاکرات هسته ای به ناکجا آباد می رود!. غمگینانه باید گفت دولت با امتیازهای فراوانی که به آمریکا در مقابل پلمپ تأسیسات هسته ای و دریافت ماهیانه 450 میلیون دلار در ماه، داد، با یک توطئه غربی - عربی به همان میزان، در مدتی که قیمت نفت کاهش پیدا کرد، از دست داد! چرا دولت اعتدال به بیراهه می رود و اسم آن را با صدای بلند، تدبیر و عقلانیت می گذارد؟! و ما ادراک ماالتدبیر! و ما ادراک ماالعقلانیت!

والسلام